Za jedno z podstawowych pojęć niewątpliwie wiążące się ze światopoglądem polityczno-społeczno-gospodarczym jakim był marksizm, jest rewolucja. Warto wspomnieć, iż w kontekście charakterystyki komunizmu i jego rozmaitych nurtów i odłamów czy formacji komunistycznych działających na przestrzeni minionych lat, termin rewolucji nabrał wielorakich kontekstów i różnorodnych wymiarów. Nie tylko mowa tu o buncie społecznym, jak to najczęściej z terminem rewolucja kojarzymy.
Karol Marks %zapraszamy% na naszą stronę internetową – założyciel ideologii marksistowskiej, poświęcił terminowi rewolucji i temu zagadnieniu naprawdę sporo miejsca i uwagi. Jego zdaniem rewolucja to nic innego jak nadrzędny, kluczowy czynnik, niezbędne wręcz ogniwo do tego, aby można było wprowadzić w organizmie państwowym i życiu społecznym jakieś większe zmiany. Mowa tu o postępie i rozwoju, do których prowadzić ma właśnie omawiana tu rewolucja. Kierując się Manifestem komunistycznym, narzędzie do tychże przekształceń miało zaś wiązać się z przemocą. Zdaniem Marksa, za podstawę rozumiano przemoc, ponieważ wymagał tego stan w jakim wówczas znajdowała się większość krajów europejskiego kontynentu. Tylko w niektórych przypadkach, a ściślej rzecz biorąc tam gdzie mówiono o mocno rozwiniętej demokracji, rewolucja mogła być traktowana w sposób pokojowy.
O to, czy w komunizmie rzeczywiście potrzebna jest walka rozumiana w kontekście charakteryzowanej tu rewolucji, walczyli zaciekle zwolennicy dwóch nurtów, a dokładniej reformizmu oraz socjalizmu rewolucyjnego. W jednej z ostatnich faz rozwojowych marksizmu z kolei, nawet Engels i Marks przyznali, że socjalizm tworzony może być również, wykorzystując w tym celu demokratyczno-parlamentarne metody, niekoniecznie tylko bunt zbrojny i terror. Niemniej jednak rewolucja w swym pierwotnym znaczeniu była utożsamiana także z wielkim przewrotem ekonomicznym.