Marksizm stanowił nurt światopoglądowy o charakterze zarówno politycznym, jak również społecznym i gospodarczym. Został on stworzony jako swego rodzaju doktryna i z czasem ustrój dominujący w licznych krajach za sprawą Niemca- Karola Marksa. Co natomiast głosił marksizm i na czym się opierał w swych przekonaniach?
Działacze marksistowscy przyglądali się bliżej między innymi zagadnieniu alienacji. W tym przypadku czerpali oni sporo ze źródeł przygotowanych przez Hegla, Kancelaria adwokacka Świdnica wręcz interpretując identycznie jak on problem alienacji w kontekście materializmu. W związku z tym, zrodziło się przekonanie, że w momencie rezygnacji z własnej pracy, czyli siły roboczej człowiek jednoznacznie odrzuca możliwość – wręcz umiejętność – modyfikowania samodzielnie otaczającej go rzeczywistości, czyli przekształcania świata materialnego. W konsekwencji tego prowadzi to natomiast w dalszych swych skutkach do alienacji społecznej. W marksizmie obecny był tym samym termin fetyszyzmu towarowego, który tyczył się charakterystycznej postaci alienacji bazującej na przekonaniu Marksa o tym, że ludzie zyskują Jak sprawdzić pozycję strony w Google określone przekonania, poglądy i opinie odnośnie produktów i dóbr, jakie sami tworzą. A dokładniej, wierzą oni w to, że mają one samoistne wartości. Podobnie gdy mowa o stosowanych przez nich narzędziach wytwórstwa. Wartości zatem nie ma siła robocza sama w sobie, która stosowana jest w produkcję owych dóbr.
Kolejne zagadnienie poruszane przez marksizm tyczy się zaś koncepcji socjalistycznej. Wedle myśli marksistowskiej, konkretne etapy historyczne są po to, aby sukcesywnie wypierały one system kapitalistyczny, w jego miejsce wprowadzając kolejno- najpierw socjalizm, a później komunizm. Można zatem stwierdzić, iż główni przedstawiciele marksizmu, a więc Karol Marks i Fryderyk Engels, promowali przekonania zarabiających dzięki własnoręcznie realizowanej pracy, czyli koncentrowali się na kształtowaniu światopoglądu klasy robotniczej. Skupiali się także na formowaniu „warunków pracy”, wyszczególniając jako nadrzędny cel skuteczne poszukiwania sposobów na wolność. Ostatecznie za priorytet zaś uznano przejęcie własności środków produkcyjnych przez społeczeństwo generalnie, w ogóle. Tego typu zjawisko określano mianem emancypacji pracy. Proceder ten natomiast miał prowadzić do wykreowania organizmu społecznego poz bawionego klas.
