Charakteryzując pojęcie szeroko rozumianego ustroju politycznego, jakim był niegdyś komunizm, obowiązkowo należy wspomnieć o kluczowym terminie bezwzględnie wiążącym się z owym okresem, tj. Komsomołu. Na czym opierała się działalność tej organizacji?
Komsomoł, najbardziej skrótowo opisując, odnosił się do formacji zrzeszającej w swych szeregach ludzi młodych, a ściślej członkowie musieli mieć od 14 do 28 lat. Nazewnictwo tej organizacji natomiast Trener personalny wiązało się z Kommunisticzeskim Sojuzem Mołodioży, a więc Komunistycznym Związkiem Młodzieży, którego powstanie datowane jest na rok 1918. Z czasem nazwa przekształciła się we Wszechzwiązkowy Leninowski Komunistyczny Związek Młodzieży. Koncentrując się zaś na „stylu” działania Komsomołu, zdecydowanie trzeba zaakcentować fakt, iż traktowano to stowarzyszenie młodzieżowe jako coś na wzór „zaplecza” KPZR.
Nadrzędnym priorytetowym celem działalności było prowadzenie zbiorniki na olej opałowy skutecznej indoktrynacji ludzi młodych na terenie Związku Radzieckiego, przekazując im i utrwalając w ich świadomości, przekonaniach i podejściu politycznym ideały typowo komunistyczne. Do propagowania takiego nastawienia nawoływał zwłaszcza Lenin, głosząc, aby „młodzież uczyła się z komunizmu”. Takie słowa padały z jego ust podczas organizacji III Zjazdu Komsomołu, jaki nastąpił w październiku 1920 roku. W młodzieży tamtejszych czasów dopatrywano się „budowniczych socjalizmu”. Komsomoł został stworzony w nieprzypadkowych okolicznościach, bowiem w dniu 4 listopada 1918 roku, kiedy to miał miejsce I Ogólnozwiązkowy Zjazd Związków Młodzieży Robotniczej i Chłopskiej.
Komsomoł wraz ze swoją prężną wtedy działalnością wywarł bardzo duży wpływ na rozwój przemysłu ciężkiego w dawnym Związku Radzieckim. W szczególności chodzi o okres lat dwudziestych minionego stulecia.
